HOEDEN MODE

 

 

Kunt u zich voorstellen dat dit detail geschilderd werd op dun papier van ongeveer 15 bij 20 mm.?

Het is slechts een voorbeeld van hoeveel detail de kunstenaar in elk ontwerp heeft kunnen aanbrengen.

Maar dit detail laat ook de hoedenmode zien, die gedurende de 18de eeuw populair was: de driekantige steek of tricorne.
Tricornes hadden een nogal brede rand, die aan beide zijden van het hoofd en aan de achterkant vastgezet werd, zodat er een driehoekige vorm ontstaat. Hij werd gewoonlijk met de punt naar voren gedragen.

     

Het is waarschijnlijk geen toeval dat dit type hoed op alle boeren is gebruikt. Zij stellen landslieden voor. Tegen het einde van de 18de eeuw was dit type hoed nog steeds populair onder het gewone volk. Maar sinds rond 1790 kwam een nieuw soort hoed in de mode: de tweekantige steek of bicorne. Later ook kortweg steek genoemd. Eerst werd die geïntroduceerd as onderdeel van het militaire uniform van generaals en hoge officieren, maar later zouden ook officiële vertegenwoordigers van de regering deze hoeden dragen. Op de ruiten 9 vinden we zo'n vertegenwoordiger, die een steek draagt met de Napoleontische kokarde. Dit kan refereren aan de periode 1806 - 1810, waarin het Koninkrijk Holland geregeerd werd door Lodewijk Napoleon, een broer van Napoleon Bonaparte. Maar het kan ook refereren aan de periode 1810 - 1815, waarin de Nederlanden een deel van het Franse keizerrijk waren.

 

 

 

 

De kleine jongen op de harten 3 draagt een steek, omdat hij is aangekleed als soldaat, kompleet met musket.

 

  

Op de schoppen 6 staat een goed voorbeeld van een sjako. Dit type hoofdbedekking met klep werd sinds rond 1800 gebruikt als militaire hoed (vilt en leer) voor de gewone soldaat en lagere officieren.

De schoppen 6 en 10 lijken wat ruwer geschilderd. Er is weinig fijn detail te vinden op beide kaarten. Eerst dacht ik dat deze kaarten wellicht door een andere kunstenaar waren geschilderd, maar ondanks de mindere details is er geen echte stijlbreuk. Wellicht waren het de laatste twee om af te maken en was er een deadline. Of misschien was hij alleen maar zijn éénharige kwast kwijt geraakt....... we zullen het nooit weten.
Op geen van de kaarten werd een naam of verwijzing daarnaar gevonden, dus van de wie-wat-waar-en-waarom vraag blijft de eerste onbeantwoord. Het waarom blijft ook een mysterie. Was het bedoeld om te worden gedrukt? Hoewel elke kaart met de hand op hetzelfde formaat werd gesneden, waren de kaarten zeker niet bedoeld om mee te spelen. Daarvoor is het gebruikte papier te dun.

 

-1-  -2-  -3-  -4-  -5- -6-  -7-